ظروف لعابی جذابیت چاقوی ارتش سوئیس را دارند، در آشپزخانه زیباست، اما به اندازه کافی برای کمپینگ سخت است.
ظروف مینا کاری سریع تمیز می شود، سبک وزن است و به همان اندازه که برای قهوه صبحگاهی مناسب است، مناسب است.
آن را به اطراف بکوبید، و لبه های برش خورده به آن شخصیتی دوست داشتنی و زنده می بخشد.
از آن مراقبت کنید و تبدیل به یک میراث ارزنده خواهد شد، شیک و کاربردی است و شجره نامه ای چند صد ساله دارد.
مینای زجاجیه ای که از ترکیب شیشه پودر شده با یک بستر فلزی در فرآیند پخت ایجاد می شود، شروع به کار هنری کرد.
یونانیان باستان فلز را با پودرهای شیشه ذوب شده می پوشاندند تا جواهراتی پر جنب و جوش و چند رنگ ایجاد کنند – حلقه های طلایی پیدا شده اند که قدمت آنها به قرن سیزدهم قبل از میلاد باز می گردد.
بعداً، بیزانسی‌ها plique-à-jour را توسعه دادند، فرآیندی ظریف‌تر و ظریف‌تر برای خلق هنر و جواهرات با زیبایی‌شناسی شیشه‌های رنگی.
آغاز نوپا ظروف مینای مدرن به اواسط قرن هجدهم آلمان برمی گردد، زمانی که صنعتگران شروع به ترکیب شیشه و قابلمه های فلزی آشپزخانه کردند.
این تکنیک مزیت ترکیبی از طعم بهتر غذا و پوششی که به راحتی تمیز می شود را به همراه داشت، در پایان دهه 1800، افزایش تقاضا در خانواده‌های آمریکایی، فرآیندهای تولیدی جدید و زیبایی‌شناسی به‌روز را به همراه داشت – روکش‌های مرمری، خال‌دار و خال‌دار که امروزه رایج هستند.
Enamelware اکنون مانند همیشه محبوب شده است، اما آن را یک بازگشت بنامید.
اولین ظروف آشپزخانه تولید انبوه آمریکا، حال و هوای کمپ تابستانی و ظاهر زیبای مدرن با قدرت ماندگاری آزمایش شده در زمان دارد.
در زیر، مجموعه‌ای از قطعات را از سازندگان آرام و تازه‌واردهای ماجراجو جمع‌آوری کرده‌ایم که به‌عنوان اضافات همیشگی به خانه شما خدمت می‌کنند.
دیدگاه شما با موفقیت ثبت شد.